“Πόσο χρονών είστε; Πόσα κιλά; Τι είχατε φάει εκείνη τη μέρα; Έστω, τι είχατε φάει για βραδινό. Ποιος είχε φτιάξει το βραδινό; Είχατε πιει κάτι με το φαΐ; Όχι; Ούτε νερό δηλαδή; Τι ώρα ήπιατε ποτό; Πόσο ήπιατε; Από τι συσκευασία ήπιατε το ποτό σας; Ποιος σας έδωσε το ποτό; Συνήθως πόσο πίνετε; Ποιος σας πήγε μέχρι το πάρτυ; Τι ώρα; Ναι, αλλά που ακριβώς. Τι φορούσατε; Στο πάρτυ, για ποιο λόγο πήγατε; Τι κάνετε όταν φτάσατε εκεί; Eίστε σίγουρη ότι κάνατε αυτό; Ναι, αλλά τι ώρα ήταν όταν το κάνατε. Τι σημαίνει αυτό το μήνυμα στο κινητό; Σε ποιον στείλατε το μήνυμα; Τι ώρα πήγατε να ουρήσετε; Που πήγατε; Με ποιον βγήκατε έξω για να ουρήσετε; Είχατε βάλει το κινητό σας στο αθόρυβο όταν σας κάλεσε η αδερφή σας; Θυμάστε να το βάζετε στο αθόρυβο; Αλήθεια; Γιατί στη σελίδα 53 θα ήθελα να υποδείξω πως λέτε ότι το κινητό ήταν ρυθμισμένο να ακούγεται όταν χτυπάει. Όταν ήσασταν στο πανεπιστήμιο πίνατε αλκοόλ; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήσασταν party animal; Πόσες φορές χάσατε τις αισθήσεις σας; Πηγαίνατε στα πάρτυ των συλλόγων του πανεπιστημίου; Βλέπατε σοβαρά τη σχέση με τον φίλο σας; Ήσασταν σεξουαλικά ενεργή μαζί του; Πότε αρχίσατε να βγαίνετε; Θα απατούσατε ποτέ; Έχετε απατήσει ποτέ στο παρελθόν; Τι εννοούσατε όταν είπατε ότι θέλατε να τον επιβραβεύσετε; Θυμάστε τι ώρα ξυπνήσατε [εκείνη τη μέρα]; Φορούσατε παλτό; Τι χρώμα ήταν το παλτό σας; Θυμάστε τίποτα άλλο από εκείνη τη βραδιά; Όχι; Λοιπόν, δεν πειράζει, θα αφήσουμε τον Brock να μας συμπληρώσει τα κενά.”
(ερωτήσεις που τέθηκαν, κατά τη διάρκεια της δίκης, από τον συνήγορο υπεράσπισης του Brock Turner στη γυναίκα που βίασε ο πελάτης του στις 17/01/2016. Απόσπασμα από το γράμμα που διάβασε η ίδια απευθυνόμενη στον βιαστή της, λίγο πριν την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου και την καταδίκη του βιαστή σε έξι μήνες φυλάκιση. Αφέθηκε ελεύθερος μετά από τρεις μήνες, λόγω καλής διαγωγής)
Κουλτούρα του βιασμού είναι στο δικαστήριο να απαγορεύεται η χρήση της λέξης βιασμός.
Κουλτούρα του βιασμού είναι ο διαχωρισμός και η ιεράρχησή του σε απόπειρα, σεξουαλική κακοποίηση, ασέλγεια, εξωγαμιαία μη συναινετική συνουσία κ.ο.κ.
Κουλτούρα του βιασμού είναι η αντίληψη ότι ο βιασμός υπάρχει μόνο αν υπάρξει διείσδυση, η οποία με τη σειρά της αναγνωρίζεται σαν τέτοια, στο βαθμό που μπορεί να αποδειχθεί.
Κουλτούρα του βιασμού είναι τα διαφορετικά επίπεδα αντίδρασης που αντιστοιχούν στα υποκείμενα, με βάση το σύνολο των αντιλήψεων που τα απαξιώνουν και τα καθιστούν ευάλωτα σε κάθε μορφή σεξουαλικοποιημένης βίας.
Κουλτούρα του βιασμού είναι να θεωρείται ότι δεν μπορούν να βιαστούν οι εργάτριες του σεξ, ότι ο σύζυγος δεν μπορεί να βιάσει.
Κουλτούρα του βιασμού είναι να υποστηρίζεις ότι γκέι, μπάι, λεσβίες, τρανς «προκαλούν» τον βιασμό τους.
Κουλτούρα του βιασμού είναι να υποκρίνεσαι ότι δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά ανάμεσα στη συναίνεση και την επιβολή ή όταν υπάρξει συναίνεση στο σεξ να θεωρείς οτι αυτή δεν μπορεί να αναιρεθεί.
Κουλτούρα του βιασμού είναι να σχετικοποιούνται και να αμφισβητούνται τα βιώματα και οι μαρτυρίες των υποκειμένων που έχουν βιαστεί, τα οποία συνήθως μέχρι τη στιγμή της δίκης μέσα από μια διαδικασία συνεχούς συκοφάντησης και αποδόμησης, καθίστανται «αφερέγγυα» και «αναξιόπιστα».
Κουλτούρα του βιασμού είναι όταν τα μίντια φετιχοποιούν το σώμα που έχει βιαστεί, χτίζοντας συγχρόνως ένα φαντασιακό και υπερ-προβάλλοντας το.
Κουλτούρα του βιασμού είναι 10χρονα παιδιά να γνωρίζουν τι είναι βιασμός, αναπαράγοντάς το σαν μέσο επιβολής.
Κουλτούρα του βιασμού είναι ο βιασμός να αποτελεί συστατικό στοιχείο ψυχαγωγίας με μεγάλη δημοφιλία σε ταινίες, βιβλία, video-games, κόμιξ.
Κουλτούρα του βιασμού είναι τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες, που ρητά ή υπόρρητα δικαιολογούν το βιασμό.
Κουλτούρα του βιασμού είναι τα ανέκδοτα για το βιασμό, καθώς και τα μισογυνικά, σεξιστικά, φαλλοκρατικά αστεία, τα οποία είναι διάχυτα παντού: τυπωμένα σε μπλουζάκια, στο ίντερνετ, σε ταινίες, σε εκπομπές, σε συζητήσεις των ανθρώπων στο δρόμο.
Κουλτούρα του βιασμού είναι ο χαρακτηρισμός υποκειμένων που αντιστέκονται στη κουλτούρα του βιασμού και την πατριαρχία, ως υπερευαίσθητα και μοιρολατρικά ή αλλιώς «αυτο-θυματοποιούμενα» υποκείμενα.
Στην κουλτούρα του βιασμού το άτομο που βιάζεται κατηγορείται για το βιασμό του. Κάθε έμφυλο υποκείμενο καλείται να συμμορφωθεί στους, συχνά αντικρουόμενους μεταξύ τους, πατριαρχικούς κανόνες συμπεριφοράς και έκφρασης της ατομικότητας του. Το τι ρούχα φοράς, που και με ποιους περπατάς στο δρόμο, αν μιλάς με αγνώστους, αν τόλμησες να διασκεδάσεις χωρίς να σκεφτείς το ενδεχόμενο μιας επικείμενης επίθεσης ενάντια στην ίδια σου τη σωματική ακεραιότητα, αποτελούν αιτιάσεις που στη συλλογική εννοιολόγηση του βιασμού σε καθιστούν υπεύθυνη/-ο για τις πράξεις του βιαστή σου.
Η κουλτούρα του βιασμού αποτελεί μια διιστορική συνθήκη. Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να αποτελεί δομικό συστατικό του κοινωνικού πλαισίου που ζούμε και διαφαίνεται σε άπειρα κομμάτια αφηγήσεων γύρω μας. Αφορά νοοτροπίες, στάσεις, πεποιθήσεις, προνόμια και «κανονικότητες» στα οποία εγκαλούμαστε καθημερινά να υπακούσουμε.
Η αναγνώριση των δικών μας προνομίων, όσο συμπαγή μπορεί να είναι αυτά τα προνόμια, και όσο μπορούν να επιμεριστούν στα όρια μιας συλλογικότητας που διατρέχει τον ορίζοντα των έμφυλων ανταγωνισμών, δεν μας καθιστά συνεπαγωγικά εκτός αυτής της νομής. Ούτε παραγνωρίζει την άνιση πάντα πρόσβαση καθεμίας ή καθενός μας σε αυτή. Η διαπίστωση αυτή, ωστόσο, αποτελεί τη βασική προϋπόθεση, το εναρκτήριο λάκτισμα, κάθε απόπειρας προς ένα κόσμο πέρα από τις τροπικότητες του φαντασιακού της πατριαρχίας.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΘΗΣΕΙΟ- ΑΘΗΝΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
Συνέλευση ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού και την εμφυλη βια ξανθησ 